zaterdag 29 januari 2011

Onze eerste dagen in dit prachtige land...

Na een korte nacht stonden we donderdagmorgen op en beseften nog niet dat we eigenlijk in Afrika waren. Er stond natuurlijk al een ontbijt op ons te wachten dat bestond uit stokbrood, kaas, boter en lekkere koffie . Volgens meneer Sene un bon mélange du café! De leerlingen krijgen hier les van 8u tot 11u en van 11u30 tot 13u. We kregen van Mevrouw Sene een korte rondleiding doorheen de klassen + op het einde hadden we moeite met het uitspreken van het woord ‘bonjour’, we moesten dit namelijk al honderden keren zeggen! Het middageten komt hier zo rond 14u30, dus dat is toch nog eventjes wennen. Daarna kwamen de Sint-Truidenaars langs om het schooltje te tonen dat zij aan het bouwen zijn. De koffietafel met hen zorgde voor een mooie afsluiter van de eerste dag.


Een paar kiekjes van onze verblijfplaats vindt u hieronder!






De vrijdag verliep hetzelfde als gisteren, maar toch al ‘ietsiepietsie’ warmer. Na toch al goed uitgerust en veel gelezen te hebben, werden we om 16uur verwacht bij het pedagogische team. Hier merkten we direct de Afrikaanse manier van werken, de vergadering startte later en niet iedereen was aanwezig. Het was bij momenten niet gemakkelijk om te volgen en we hadden er achteraf ook een raar gevoel bij (soms hadden ze het moeilijk met onze Belgische voorstellen, omdat dit niet in hun 'pedagogisch programma' voorkwam). Maar we zullen ons niet laten kennen, vanaf maandag vliegen we erin. Eerst een dagje observeren in het eerste leerjaar en de rest van de week nemen wij over. Marieke staat in Cia en Sarah staat in Cib (vraag ons alstublieft niet waarvoor deze afkortingen staan...)


Vandaag ( zaterdag 29 januari) zijn we al om 7uur uit ons bed 'gesprongen', Sarah heeft daar alleszins geen problemen mee. Marieke daarentegen... We vertrokken met de leerlingen uit het 5de leerjaar (CM1a en CM1b) met de bus (hier zou je best nooit leren autorijden!) naar Joal/Fadiouth. Een schelpeneiland van oud-president Sanghor. Het was er lekker warm, maar een leuke en interessante rondleiding verzette onze gedachten. Voor het eerst kwamen we in contact met de Afrikaanse pracht en praal, gelukkig hadden we onze euro's nog niet omgewisseld....


Hieronder nog enkele foto's van onze uitstap, merk vooral op dat de kinderen heel dicht bij elkaar zitten op de bus...



Morgen volgt nog een rustige dag (weliswaar met reeds de eerste voorbereidingen voor onze stage) en vanaf maandag vliegen we erin. Vooraleer we hier aan beginnen, willen we toch wel enkele mensen bedanken voor het schenken van zoveel materiaal: Middelbare school Sint-Martinusinstituut te Koekelare, KBC, Speelgoedgroothandel Vanka uit Torhout, Marcassou, Burgerschool te Roeselare, buren, familie en vrienden. Natuurlijk bedanken we ook graag de mensen die koekjes gekocht hebben, met dat geld konden we zelf nog extra materiaal kopen. Maar hierover later meer...


donderdag 27 januari 2011

Aangekomen in Mbour...

Hallo!

Normaal gezien brak op 26 januari 2011 om 16.55 uur voor ons het grote moment aan. Toen we echter naar het beroemde bord in Zaventem keken had er slechts één vlucht vertraging. Rarara... het was de vlucht naar Casa Blanca. De ongerustheid bij onze ouders sloeg meteen toe! Gelukkig hebben we onze overstap in Casa Blanca gehaald.


In Dakar werd het dan net iets spannender voor ons, het afhalen van de koffers was onze eerste zorg. Wat waren we opgelucht toen we al onze koffers gevonden hadden!

Onze volgende zorg was dan meneer en mevrouw Sene (ons gastgezin) terugvinden. Dit bleek echter geen moeilijke zaak te zijn aangezien wij bijna de enige blanken op de luchthaven waren. Ondertussen konden wij wel al 1000 Senegalse sim-kaarten kopen, maar toch probeerden we door die verkopers heen te komen.

Na een 2 uur durende rit kwamen we uiteindelijk om 3u30 plaatselijke tijd toe op onze verblijfplaats voor de komende 3 maand.


Wij hadden gedacht om lang te slapen... Onze school ligt naast onze verblijfplaats en die lieve Afrikaanse kindjes + die lieve haan beslisten daar anders over... We zijn moe, maar wel blij dat we hier terecht gekomen zijn. De eerste indrukken van dit land zijn prachtig. Later meer hierover, maar eerst een klein beetje 'acclimatiseren'...

Tot de volgende!