Onze allerlaatste momenten in Senegal…

Zaterdag hadden we terug afgesproken met Heleen en Lisa, in ‘auberge Khady’. We aten zeer lekker en genoten terug van de zon, maar blijkbaar is die in België ook goed aan het schijnen. We namen afscheid van Heleen en Lisa, en wensen hen verder nog het beste toe en misschien tot in België..

We vlogen er de volgende dag in met de laatste voorbereidingen van ons schoolfeest, want we maakten er namelijk een groot dankfeest van! We verdeelden het werk en we schoten goed op.

Maandag en dinsdag waren voorzien als 2 dagen om alles af te werken rond het muzische en die hadden we zeer hard nodig! Maandagmiddag hadden we nog eens Belgisch bezoek: Ilse (collega van de mama van Marieke) en haar man Boeba. Marieke heeft dan toch ook nog bezoek gekregen. We namen ze mee naar onze school en liepen enkele klassen af. In de namiddag waren wij dan uitgenodigd bij hen in het hotel. Het was jammer genoeg niet zo warm en daarom maakten we maar een lange strandwandeling. Het was misschien ietsje slimmer om schoenen aan te doen, zeker als we op een bouwvallig brugje liepen. Maar we waren zo tevreden over onze tocht en voelden ons diep vanbinnen een beetje sportief ;-)! We sloten de avond af met een heerlijke maaltijd in hun hotel.

Naast ons bedankingsfeest was er een expositie voorzien met alle knutselwerkjes van de leerlingen. We werkten de dinsdag nog lang door en dit werd beloond: ‘s avonds we gingen naar ons favoriete restaurant ‘Coco Diop’.

 

Woensdag was dan onze grote dag was aangebroken. We zullen eerlijk zijn: we waren nerveus. We hadden op voorhand een plan bedacht om de 600 kinderen een plaats te geven, maar dit viel in het water. Opeens moesten ook nog eens de 300 kleuters erbij want we gebruikten hun matten om op te zitten… Toch hebben we met onze carré’s de kinderen goed kunnen plaatsen en kon het feest beginnen (plots viel de elektriciteit uit, maar dat was snel verholpen, gelukkig)!

 

 

 

 

 

 

We hadden een zalig gevoel, de leerkrachten waren tevreden en de leerlingen hebben zeer goed meegedaan. Hiervoor hebben we beeldmateriaal:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We willen jullie allemaal nog eens bedanken om koekjes te kopen. Dankzij jullie hebben we een cheque kunnen afgeven van 1300 euro! Daarmee bouwen ze verder aan de school, BEDANKT!

 

Stephanie en Lynn kwamen een kijkje nemen op ons schoolfeest, terwijl namen we ook afscheid van hen. Zij blijven hier nog een dikke 2 weken. We wensen hen ook het allerbeste toe en zijn blij dat we hen leren kennen hebben.

We waren toch redelijk trots op onszelf dat alles goed is afgelopen. Daarmee was de stress nog niet weg, want in de namiddag stond er nog een evaluatie op het programma. Iedere leerkracht zei iets leuk en daarna werden er nog enkele zaken besproken naar volgend jaar toe. We konden de dag (en tegelijkertijd ook onze stageperiode) met een tevreden gevoel afsluiten. Alle stress was eigenlijk voor niets nodig…

Donderdag gingen we naar Baydeck, om onze metekindjes nog eens te zien. We zijn heel blij dat ze door ons naar school kunnen gaan. Veel tijd was er niet, want we werden terug verwacht op school om 13u voor een etentje met de leerkrachten. Op het menu stond er Poulet yassa (ja, het heeft ons gesmaakt) en kregen we nog een typisch Senegalees cadeautje. In de namiddag leidden we Carine en Rosanna nog rond in Saly. We sloten deze goedgevulde dag af met een zonsondergang.

 

 

 

 

 

 
Jammer genoeg bestaat er zo’n dag als afscheid nemen en dat deden we op vrijdag in alle klassen. Het was soms niet zo gemakkelijk om les te geven aan zoveel leerlingen, maar je krijgt zoveel terug, dat we ze verschrikkelijk zullen missen (en zelfs nu bij het schrijven van deze tekst, krijgen we de tranen in onze ogen). Wanneer de leerlingen spontaan voor ons applaudisseerden, kregen we allebei de krop in de keel.

Vanavond om 20u is het zover, dan vertrekken we met de schoolbus richting Dakar om onze vlucht van 2u40 te nemen (volgens ons gastgezin kunnen we niet vroeg genoeg vertrekken)…

Eén ding staat vast: We hebben genoten van deze 3 maand Senegal en het was een ervaring om nooit meer te vergeten. We maakten kennis met een volledig nieuwe cultuur en we kunnen zeggen dat die ons echt wel beviel. We zullen de vriendelijke Senegalezen , de kinderen, het schoolleven, het feit dat niemand hier stress heeft, alle aandacht, … missen. Aan iedereen die twijfelt om ooit eens naar Afrika te gaan: GEWOON DOEN!

Voor de laatste keer Senegaleese wist-je datjes:

• Marieke nu eindelijk weet dat haar les over het schaallezen toch goed was? Extraordinaire is namelijk een positief woord.
• We meer en meer verlangen naar een lekker (Belgisch) biertje: Leffe en Rodenbach?
• We zeer blij waren met alle reacties op de blog? Dankuwel!
• We zeer blij zijn dat we dit avontuur met elkaar beleefd hebben?
• We Carine en Rosanno willen bedanken voor de leuke momenten?
• We dankzij Rosanno supermooie foto’s van ons schoolfeest hebben?
• Het nu 11 uur is en dat we onze valiezen nog moeten beginnen maken?
• We allebei dozen Senegalese fruitsap zullen importeren naar België?
• We nu toch al een beetje zenuwachtig worden?

Tot in België!
We beloven jullie nog iets te laten weten als we veilig thuisgekomen zijn!

 

 

Afsluiten doen we met een filmpje dat de hoogtepunten van ons schoolfeest weergeeft: