Vakantie?!

Afscheid nemen, afscheid nemen. Het is niet leuk, maar dit hoort er nu eenmaal bij. De lieve mensen uit Schaffen en omstreken (verspreid over heel Vlaanderen) vertrokken zondag 27 maart en de zaterdag voor hun vertrek, sprongen wij nog eventjes binnen. We aten, zonnen, zwommen en dronken nog een lekkere aperitief voor het definitieve vertrek.

De zondagvoormiddag hadden we onze planning voor de vakantie gemaakt en onze les rond de vocabulaire. We zijn toch soms zo voorbeeldig. Om twee uur vertrokken we, in het heetst van de strijd, naar het weeshuis. Gelukkig was het de moeite. Het weeshuis leeft van donaties en heeft het soms moeilijk om rond te komen. Maar het is alleszins een weeshuis waar wij onder de indruk van waren. Een mooi afgewerkt gebouw, mooie bedjes, goeie verzorging, veel speelgoed.

Sarah en Marieke waren nog niet moe en hadden nog zin
om eens de marktjes/winkeltjes van Mbour onveilig te maken. We hadden een beetje te ver afgestapt zodat we nog een lange wandeling moesten maken, maar zo blijven we sportief ;-) Tijdens deze wandeling werden we opeens nageroepen! Rarara… het waren de Belgen die juist vertrokken waren uit hun hotel en ons meteen hadden opgemerkt. Hmmm blijkbaar zijn we nog altijd een beetje bleek tussen die Afrikaantjes! We vonden het zalig om door de vele kleine winkelstraatjes te lopen. We komen hier zeker nog eens terug.

We moesten nu eenmaal op een bepaald uur terug thuis zijn, er zaten namelijk vier oudjes op ons te wachten in België voor een dubbele skype. Jammer was dat skype niet werkte en ze alleen ons hoorden. Het typen werd dan nog maar een beetje ingeoefend. In Oostende waren de ouders van Marieke ook een beetje in Senegal door de vele foto’s van Mieke en Johnny. Dankuwel!!

Oohhjaa voor we het vergeten, morgen is het voor ons school (dit beseften we plots toen we gingen slapen)!

Om 8uur liepen we door lege kleutergangen naar het zesde leerjaar. Het was er muisstil. Na een kort lesje en een goeie evaluatie begon om 13u eindelijk onze vakantie. We waren toch wel eventjes moe, maar dat was buiten ons gastgezin gerekend. We vertrokken, na een kleine rustpauze, naar Thiès. Eenmaal vertrokken, begon de auto wat tegen te werken. We keerden dan maar huiswaarts terug. Als wij dit meemaken in België dan zouden we dit jammer vinden en het uitstapje een andere keer doen. Vergeet het maar, ons gastgezin begaf zich meteen naar de plaatselijke garage en de buschauffeur van de school werd opgeroepen. Eenmaal in Thiès moest ons gastgezin enkele papieren in orde brengen en vertrokken we naar een artisanaal winkelstraatje. En jaaaa we lieten ons weer gaan. We zijn allebei 1 paar schoenen rijker! En wat zijn we trots. We vonden het een geslaagde dag en houden wel van die onverwachte uitstapjes.

Met het geld van de koekjesverkoop hebben we een volleybalnet aangekocht, pluimen en badmintonracketten. Hiermee verzorgden wij de speeltijd op dinsdag voor de zesdejaars. Hier enkele sfeerbeelden:

 

De woensdagvoormiddag werkten we terug wat voor school en vertrokken we in de namiddag naar hotel Neptune. We worden daar blijkbaar zeer graag gezien, want we kregen ons dessert er gratis bij. En ja ons ijsje heeft echt wel gesmaakt. Na helemaal uitgerust te zijn, trokken we nog even door de winkelstraatjes van Saly en kwamen we thuis aan. We waren home alone!

Donderdag en vrijdag waren werkdagen. We werkten wat voor het vak Onderwijs in Vlaanderen, brede zorg en stageportfolio. We belonen ons dan wel met morgen een dagje naar auberge Khady te trekken.

Enkele streken van Sarah en Marieke:

1. Dit is geen aprilgrap, maar we hebben het verkeerde adres op facebook vermeld. Hopelijk komt de post nog toe. Het is dus BP 356 (zoals eerder op onze blog vermeld).
2. We vinden geen aanmoediging meer om onze kamer te kuisen. Het is toch maar 3 weken meer hé :-)…
3. We hebben al veel souvenirs gekocht, maar er moeten er nog veel bijkomen want we willen jullie ook wel eens verrassen met een leuk (Senegalees) souvenirtje.
4. Marieke heeft geskypt met Denemarken, ze riep wel een beetje te luid. Misschien een familietrekje??
5. Sarah haar trui ruikt naar de was van haar mama. Voor alle duidelijkheid, dit is een trui dat Sarah haar mama meebracht hé en die wel al in de laatste 2 maanden gewassen is! Tijdens het eten ruikt ze er soms stiekem eens aan.
6. Sarah begint nu al Frans te praten in haar slaap.
7. We krijgen allebei soms de smaak in de mond van de witloof in hesp van Mieke. Mmmm!
8. Het is nu twee uur tijdsverschil en we geraken dit maar niet gewoon. Als de school bij jullie gedaan is, dan begint onze dag nog maar pas!
9. Deze maand komen we gewoonweg al naar huis!
10. We integreerden jungle speed in Afrika én met succes! Iedereen was er weg van en we lachten heel wat af!

Heel veel groetjes!
Marie (mère de Dieu) en Sarah (le chemin)